اگر دو سطح شیشه ای را خیس کنیم و به هم بچسبانیم بازکردن آنها از هم دشوار است. همین کانیسم در بدن باعث چسبیدن دو سطح مفصلی است. حال اگر این دو سطح از هم جدا شوند صدایی ایجاد می کند. در بدن این جدا شدن همراه با تشکیل حباب گاز در مفصل است . در حقیقت گاز مجلول در مایع مفصلی بصورت حباب در می آید و می ترکد. این گاز دی اکسید کربن است. حل شدن این گاز نیاز به زمان دارد لذا تا یک ربع دوباره نمی توان صدای مفصل را ایجاد کرد. کشیده شدن این رباطها و افزایش دامنه حرکتی دست باعث احساس خوشایندی در دست می شود. افرادی که نرمی مفصل دارند بیشتر مایل به این کار می باشند.
تا کنون ثابت نشده که شکستن قولنج دست باعث آرتروز مفصل شود. البته گزارشاتی از آسیب به مفصل بصورت حاد در اثر فشار بیش از حد به مفصل وجود دارد. گزارشات متعددی در مورد ایجاد سکته مغزی بدنبال جا اندازی مهره های گردن و کایروپراکتیک گردن وجود دارد لذا این روش در گردن توصیه نمی شود.
باید توجه داشت که صدای مفصل همیشه ناشی از شکستن قولنج نیست و بعضی از مفاصل ما حین انجام بعضی حرکات یا هنگام راه رفتن صدا می‌دهند. صداهای درشت یا صدایی که با درد همراه نباشد، معمولا چیز مهمی نیست و ولی اگر درد شد، باید به پزشک متخصص طب فیزیکی مراجعه کرد؛ اشکالات بیومکانیک ، روی هم افتادن رباطها ، ضایعات استخوانی و… می توانند باعث این حالت شوند.
در زانو پارگی مینسیک زانو همراه با صدای مفصل است. معمولا این حالت همراه با درد و تورم زانو می باشد. گاهی بیمار از خالی شدن زانو نیز شکایت دارد. درمانهای اولیه این حالت با روشهای طب فیزیکی است. در صورت عدم بهبود آرتروسکوپی زانو ممکن است لازم باشد.
در گردن و ستون فقرات انجام ورزشهایی که اطراف مفاصل می باشند باعث کاهش این صدا ها می شود. در مفاصل دیگر نیز تقویت عضلات مهم است اما اگر خشکی رباط یا عضله عامل مشکل باشد ورزشهای کششی می تواند به بیمار کمک کند.