نیتروفورانتوئین

نیتروفورانتوئین nitrofurantoin:

در مقابل اکثر پاتوژنهای دستگاه ادراری گرم مثبت وگرم منفی مؤثراست.روی پسودوموناس اثر ندارد. در درمان عفونتهای ادراری با گونه های حساس Ecoli،آنتروکک ها ،استافیلوکک ساپروفیتیکوس ،استافیلوکک طلائی کاربرد دارد (گونه های کلبسیلا وآنتروباکترنیزحساسیت کمی به آن دارند).گونه های پروتئوس حساسیت کمی به آن دارند.
دردرمان پیلونفریت و آبسه پری نفریتیک توصیه نمیشودو محدوده کاربرد آن در درمان عفونتهای قسمت تحتانی دستگاه ادراری مانند سیستیت است.خیلی سریع در نسوج شکسته شده ودفع میشود وبنابراین برای درمان عفونتهای سیستمیک مناسب نیست.
برای درمان عفونتهای ادراری تب دار (پیلونفریت)از آنتی بیوتیکهایی که اثر سیستمیک روی دستگاه ادراری دارند استفاده باید کرد.
مصرف همزمان آن با نالیدیکسیک اسید به علت اثر آنتاگونیستی که باهم دارند توصیه نمیشود.
سرگیجه،نیستاگموس،افزایش فشار داخل جمجمه ،پولی نوروپاتی محیطی غیر قابل برگشت بادرمان طولانی،از عوارض آن است.بیمارانی که سابقه آسم دارند ممکن است دچار حمله آسم شوند.واکنش های حادریوی با مشخصه شروع حاد تب و لرز ،ائوزینوفیلی،سرفه،درد قفسه سینه،دیسپنه،انفیلتراسیون ریوی یا کنسولیداسیون ،وجود مایع در پلور ممکن است درعرض چندساعت تاچندروز از شروع درمان با نیتروفورانتوئین تظاهرکند ولی معمولا با قطع درمان برطرف میشوند .
پنومونیت انترستیسیل ،فیبروز ریوی ،هپاتوتوکسیسیتی ،آنمی مگالوبلاستیک،لکوپنی ،گرانولوسیتوپنی،ترومبوسیتوپنی،آلوپسی گذران سایر عوارض آن میباشند.
دوز آن درشیرخواران بالای 1ماه وکودکان به مقدار7- 5 میلی گرم برای هرکیلوگرم وزن در24 ساعت منقسم به هر6ساعت (بعد ازشیریاغذا) و دوز پروفیلاکتیک آن برا ی پیشگیری از عفونت ادراری به مقدار1-2 میلی گرم برای هرکیلوگرم وزن به صورت تک دوز شب موقع خواب میباشد.در بزرگسالان به مقدار100-50 میلی گرم هر6 ساعت همراه باغذا یاشیر داده میشود.دوز پروفیلاکتیک عفونت ادراری آن در بزرگسالان 100-50 میلی گرم موقع خواب است.
در نوزادان ودر کمبودآنزیمG6PD به علت ایجاد آنمی همولیتیک کنترااندیکه است .در زنان حامله موقع ترم به علت ایجاد آنمی همولیتک درنوزادشان ودرمادران شیردهی که نوزادی باکمبود G6PD راشیر میدهندنیز کنترااندیکه است .
املاح منیزیوم ممکن است جذب آنرا کاهش دهند .در افرادمسن بایستی بااحتیاط مصرف شود زیرا در معرض مسمومیت به خصوص واکنشهای حادریوی هستند.
فعالیت نیتروفورانتوئین درادرارقلیائی کاهش میابد.رنگ ادرار را قهوه ای میکند.
تمام بیمارانی که درمان طولانی مدت با نیتروفورانتوئین می گیرند باید از نظر تغییرات فونکسیون ریه تحت مراقبت باشند.

error: Content is protected !!