آسیب تاندون شانه مشکل بسیار شایعی است ویکی از موارد شایع مراجعه به بخشهای طب فیزیکی و توانبخشی می باشد.پارگی تاندون شانه در افرادی که سن بالایی دارند شایعتر است. در برخی موارد علی رغم پارگی کامل تاندون امکان جراحی وجود ندارد برنامه توانبخشی تحت عنوان “برنامه تقویت بخش جلویی عضله دلتوئید” برای این افراد و افرادی که درگیری تاندون شانه دارند مفید می باشد. در افراد مبتلا به پارگی تاندون شانه بالا بردن بازو به سختی انجام می شود و در فعالیتهای روزمره درد دارند. پارگی تاندون شانه ممکن است در اثر افتادن، کشیده شدن بازو و یا حتی به مرور زمان در اثر حرکات با فشار کم اما مکرر و بر شانه ایجاد شود. تشخیص پارگی با شرح حال، معاینه و انجام سونوگرافی داده می شود. با وجود سونوگرافی می توان تاندون را در حالت حرکت بررسی کرد بنابراین در مواردی که پزشک مهارت داشته باشد ، برای یبررسی تاندون نیاز به ام آر ای نیست. اما در مواردی برای بررسی سایر اجزای مفصل شانه ممکن است پزشک درخواست عکس یا ام آر آی نماید.
عضله دلتویید که در سر شانه قرار گرفته دارای سه بخش است. بخش جلویی میانی وبخش پشتی. فیبرهای عضلانی قسمت جلویی می توانند کار تاندون شانه را در پارگی تاندون انجام دهند. فرد مبتلا با تمرینات می تواند اجسام را با راحتی بیشتر و درد کمتری بالا ببرد. برنامه توانبخشی جلوی دلتوئید به تدریج شروع می شود. استفاده از بیوفیدبک باعث دقت بیشتر و پاسخ بهتری در تمرینات این عضله و کاهش علایم پارگی تاندون شانه می گردد. معمولا دوره سه ماهه برای ایجاد بهترین پاسخ به درمان لازم است. جلسات اول می تواند با بیوفیدبک انجام شود ولی لازم است فرد مبتلا سه بار در روز تمرینات را در منزل برای حصول بهترین نتیجه انجام دهد. اکثرا برای کسب نتیجه بهتر و سریعتر، لازم است این تمرینات همراه با روشهای دیگر مثل اولتراسوند، شوک ویو یا تزریق کورتون درشانه همراه باشد. پزشک معالج در این مورد تصمیم می گیرد.