یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده بزرگ در مجله لانست نشان می‌دهد تزریق پلاسمای افراد بهبودیافته از کرونا هیچ اثری در بهبود بیماران بستری مبتلا به کووید–۱۹ و کاهش مرگ‌ومیر آنان ندارد. تجویز پلاسما به‌عنوان یکی از راه‌های درمان مبتلایان به کرونا از اولین روزهای دنیاگیری مطرح بوده و با واکنش‌های متناقض و نظرات مختلفی روبرو شده است.
در این مطالعه بیش از ۱۱ هزار بیمار بستری در انگلستان شرکت کردند. متوسط زمان از هنگام شروع علائم تا آغاز درمان ۹ روز بود. حدود ۹۰ درصد بیماران نیاز به اکسیژن داشتند و ۵ درصد به ونتیلاتور نیاز پیدا کردند. استفاده از سایر درمان‌ها مانند کورتون و رمدسیویر در هر دو گروه یکسان بود.
مرگ‌ومیر در هر دو گروه (با یا بدون درمان پلاسما) در روز ۲۸ یکسان (۲۴ درصد) بود. در سایر متغیرها مانند زمان ترخیص نیز هیچ تفاوتی مشاهده نشد.
درمان پلاسما در بیماران بستری مبتلا به کووید–۱۹ قطعاً بی‌فایده است و توصیه نمی‌شود. یک استثنا بیماران پرخطر (مانند افراد مبتلا به نقص ایمنی) است که براساس مطالعات پیشین احتمالاً از درمان پلاسما (به شرط آغاز زودرس) سود می‌برند، هرچند اظهار نظر قطعی در این موارد نیز نیاز به مطالعات بیشتری دارد.