اقدامات اولیه در مواجهه با حمله آسم
1⃣ بیمار دچار حمله آسم با شکایت ” تنگی نفس ” که اولین و مهمترین تابلوی بالینی حمله آسم به حساب می آید، به اورژانس مراجعه میکند.
2⃣ دومین علامت بالینی در حمله آسم، سرفه است. که معمولا این سرفه ها از نوع سرفه خشک می باشد. گاهی ابتدا بیماری با سرفه بروز می کند و سرفه علامت اول و اصلی حمله آسم ممکن است باشد.
3⃣ سومین علامت بالینی ویزینگ در ریه ها می باشد که به اصطلاح بیماران “خس خس سینه” دارند.
سه علامت فوق تریاد تشخیصی حمله آسم هستند.
: تقسیم بندی حمله آسم براساس علائم بالینی که معیار نحوه درمان آن می باشد:
حمله خفیف: توانایی بیان جمله
حمله متوسط : توانایی بیان عبارات چند کلمه ای
حمله شدید : توانایی بیان جمله
حمله [Near Fatal Asthma] :
بدون ویزینگ هستند.
قادر به تکلم نیستند.
:اقدامات اولیه در مواجهه با حمله آسم:
گرفتن IV line برای بیمار باز کردن راه هوایی و اکسیژن تراپی(در برخی بیماران که نزدیک به نارسایی تنفسی قرار دارند باید اینتوبیشن انجام شود).
مانیتورینگ بیمار و ارزیابی علائم حیاتی انجام ABG ؛ CXR ؛ ECG
انجام اسپیرومتری و بررسی میزان PEF
شروع آگونیست های B2 سریع الاثر مانند: اسپری سالبوتامول یا تجویز آن بصورت نبولایزر
تجویز اسپری آنتی کولینرژیک ایپراتروپیوم(Atrovent) یا تجویز آن بصورت نبولایزر
تجویز کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزولون
:(در بیمارانی که قادر به تحمل خوراکی نبوده، باید متیل پردنیزولون وریدی یا هیدروکورتیزون وریدی تجویز شود).
تجویز منیزیوم سولفات(MgSO4) در آسم شدید
در صورت ایجاد نارسایی تنفسی، تجویز اپی نفرین هم کمک کننده می باشد.