برای پیشگیری از عوارض قبل از تزریق واکسن کووید–۱۹ بهتر است از استامینوفن، سایر داروهای مسکن و آنتی هستامین ها (هیدروکسی زین، سیتریزین، لوراتادین، دیفن هیدرامین و …) استفاده نشود. اگر بیمار از قبل داروهای فوق را استفاده می کرده است، نیازی به قطع دارو وجود ندارد. در صورت بروز علائم تب و لرز و بدن درد بعد از تزریق واکسن می توان از استامینوفن و یا داروهای مسکن (تحت نظر پزشک) استفاده کرد. در صورت بروز واکنش های پوستی بعد از تزریق واکسن بهتر است با پزشک مشورت شود.
برای کاهش ریسک عوارض نادر واکسن کووید–۱۹ چه کارهایی باید انجام شود؟
برای پیشگیری از عوارض نادر واکسن استفاده از هیچ دارویی (آسپرین، داروهای ضد لخته خون و …) توصیه نمی شود.
بهتر است فرد دریافت کننده واکسن برای حفظ حجم داخل عروقی روز تزریق واکسن مایعات به میزان کافی مصرف کرده باشد. در صورت بروز علائم ازدیاد حساسیت شدید (مجموعه ای از علائم افت فشار، کهیر، خارش، گرفتگی صدا، تورم لب ها و زبان، سرگیجه و اسهال طی ۴ ساعت اولیه پس از تزریق) پاهای بیمار باید بالا نگه داشته شود و بیمار سریعا به یک مرکز درمانی مجهز به امکانات احیا ارجاع داده شود.
بیماران دچار هموفیلی، بیمار دچار افت پلاکت و بیمارانی که تحت درمان با داروهای ضد لخته خون (وارفارین، دابیگاتران، ریواروکسابان، اپیکسابان، انوکساپارین، دالتپارین و هپارین) جهت کاهش خطر خون ریزی های زیر پوستی باید در محل تزریق واکسن حداقل ۲ تا ۵ دقیقه کمپرس قرار دهند.
بعد از انجام واکسیناسیون واکسن کووید–۱۹ چه ملاحظاتی را باید در نظر گرفت؟
انتظار می رود که فرد واکسینه شده حدود دو هفته بعد از دریافت نوبت دوم واکسن ایمنی علیه بیماری کووید–۱۹ را داشته باشد. شواهد نشان داده است ریسک ابتلا و تشدید بیماری کووید–۱۹ در افرادی که واکسینه شده اند کاهش می یابد اما به صفر نمی رسد. بنابراین افرادی که واکسینه می شوند می توانند در صورت مواجهه با ویروس به صورت ناقل بدون علامت ویروس را به نزدیکان خود که واکسینه نشده اند انتقال دهند. توصیه می شود جهت حفظ سلامت خانواده خود و جامعه افراد واکسینه شده تمام پروتکل های بهداشتی جهت پیشگیری از انتشار بیماری کووید–۱۹ (شامل ماسک زدن و رعایت فاصله اجتماعی، پرهیز از حضور در مکان های پر جمعیت) را رعایت نمایند.