آمیبیاز

عفونت با Entamoeba-Histolyticaودر سراسر دنیا شایع بوده وعفونت در اثر خوردن کیست این پارازیت است. اندازه این کیست ها 10-18میکرو متر است. چهار هسته دارد ونسبت به شرایط محیطی مانند درجه حرارت پائین وکلری که در شرایط عادی به آب می زنند مقاوم است ولی در درجه حرارت 55 درجه سانتی گراد کشته می شود. بعد از خوردن این کیست ها که به اسیدیته معده مقاوم هستند در معده تبدیل به 8 تروفوزوئیت می شوند. تروفوزوئیت ها حدود 20میکرو متر قطر دارند. انسان مخزن اصلی آمیب هیستو لیتیکا است. ضایعات ایجاد شده توسط تروفوزوئیت های این آمیب به طور شایع در سکوم، کولون عرضی وسیگموئید دیده می شود.
اکثر افراد آلوده بدون علامت هستند وفقط کیست را در آزمایش مدفوعشان می توان یافت . تهاجم بافتی در8-2 درصد افراد اتفاق می افتد. علائم آمیبیاز روده ای در عرض دوهفته یا گاهی ماهها بعد از آلودگی به این آمیب تظاهر می کند وبصورت اجابت مزاج مکرر ودلدرد های کولیکی می باشد. کولیت آمیبی در بچه های 1- 5 سال شایع تر است. گاهی دیسانتری آمیبی همراه با شروع ناگهانی تب ولرز و اسهال شدید است که ممکن است منجر به دهیدراتاسیون و اختلال الکترولیتی بشود.
آمیبیاز کبدی عارضه جدی عفونت منتشر آمیب هیستولیتیکا است ودر کمتر از1% افرادی که دچار عفونت باآمیب هیستولیتیکا می شوند دیده می شود . در بچه ها تب از علائم آبسه آمیبی کبد بوده ودرد شکم ، نفخ و کبد بزرگ و دردناک دارند گاهی اینها سابقه واضح عفونت آمیبی روده ای ندارند ودر 50% موارد مدفوع اینها از نظر آمیب منفی است.
CT اسکن یا اسکن ایزوتوپ اندازه ومحل آبسه را مشخص می کند . آبسه ممکن است در توراکس یا پریتوان یا پوست پاره شود. داروی پرو فیلاکتیک برای آمیبیاز و جود ندارد. دو دسته دارو برای درمان آمیب هیستولیتیکا بکار می روند:
آمبیسیدهای روده ای مانند یدوکینول و دایلوکسا نید و پارو مومایسین روی آمیب های داخل لوله گوارشی مؤثرند. مترونیدازول،تینیدازول ،کلروکین و دهیدروامتین روی آمیبیاز مهاجم مؤثرند. تمامی افرادی که تروفوزوئیت یا کیست در مدفوعشان دارند چه علامت دار باشند یا نباشند باید درمان شوند . آمیبیاز مهاجم روده ای یا کبدی یا سایر ارگانها را باید با یک داروی آمبیسید نسجی مانند مترونیدازول یا تینیدازول درمان کرد .در کودکان مقدار مصرف مترونیدازول 50 – 35 میلی گرم برای هرکیلوگرم وزن در 24 ساعت منقسم به سه دوز می باشد که به مدت 7 – 10 روز داده می شود.دوز مترونیدازول برای بالغین 750 میلی گرم سه بار در روزبه مدت 7 – 10 روز می باشد .مقدار مصرف تینیدازول در کودکان 50 میلیگرم برای هر کیلوگرم وزن در روز که به صورت یکبار در روز وبه مدت 3 روز داده می شود (در آبسه آمیبی کبد به مدت 3 – 5 روز) .مقدار مصرف تینیدازول در بالغین 2 گرم یکبار در روز وطول درمان همانند کودکان است. اثر ضد آمیب مترونیدازول و تینیدازول در لوله گوارش کمتر از آمبیسید های روده ای است بنابراین بدنبال درمان آمیبیاز تهاجمی با مترونیدازولو یا تینیدازول ،بایستی حتما یک دوره درمان آمیبیسید روده ای مانند پارامومایسین خوراکی (داروی ارجح ) به مقدار 25 تا 35میلی گرم برای هر کیلو گرم وزن بدن در روز (در کودکان و بزرگسالان) منقسم به سه دوز به مدت 7 روز تجویزشود . درصورتی که پارومومایسین در دسترس نبودمی توان بجای آن از دایلوکسانید یا یدوکینول استفاده کرد. دوز دایلوکسانید فوروآت برای بالغین 500 میلی گرم سه بار در روز به مدت 10 روز است و برای کودکان 20 میلی گرم برای هر کیلو گرم وزن بدن در روز به مدت 7 روز میباشد ( کودکان زیر 2 سال نباید تجویز کرد ) .مقدار مصرف یدوکینول در بزرگسالان 650 میلی گرم سه بار در روز به مدت 20 روز است و در کودکان 30 – 40 میلی گرم برای هرکیلوگرم وزن در 24 ساعت منقسم به 3 دوز بمدت 20 روز میباشد. (حدود دو هفته بعد از خاتمه درمان مدفوع را از نظر وجود آمیب بررسی باید کرد).

error: Content is protected !!