در اکسیژن درمانی با مقدار لیتر کم
low dose oxygen
( مثلا زیر ۴ لیتر) و با نازال کانولا اکسیژن خشک مناسب تر است( البته خیلی تفاوت معناداری با اکسیژن مرطوب نداره) ولی تو موارد دیگر منعی برای اکسیژن درمانی مرطوب وجود نداره و اولویت اکسیژن درمانی،مرطوب است.
:دقت شود گاها اکسیژن درمانی مرطوب نازال، باعث احتقان عروق بینی و تنگی مجرای بینی و جلوگیری از ورود حجم کافی اکسیژن می شود.
بهترین نوع اکسیژن، اکسیژن گرم و تا حدی مرطوب می باشد
استفاده از اکسیژن تراپی مرطوب با humidification زیاد، اثرات نامطلوبی دارد و ریسک پنومونی رو افزایش می دهد و گاها باعث خیس شدن و انسداد مسیر خروجی اکسیژن از ماسک می شود.
مقدار نرمال پر کردن مایع( مایع استریل و یا آب مقطر) در محفظه مرطوب کننده یا لیوان مرطوب کننده اکسیژن ساز با خطوطی از حداقل یا حداکثر مشخص شده است
—Min
—Max
بهترین مقدار مایع، بین این دو رنج می باشد ولی در صورت استفاده از لیتر زیاد مصرفی( بالای ۱۲ لیتر) از مقدار مینیموم رنج استفاده شود چون bubble humidification زیاد باعث خروج و ترکیب غیر منطقی مایع و اکسیژن می شود و فرد را عارضه دار می کند.
نکته: درصورتی که مایع داخل محفظه مرطوب کننده در کمتر از ۲۴ ساعت و در عرض چند ساعت خالی شود نشاندهنده نامناسب بودن حجم آن و عدم اکسیژن تراپی مناسب است.
باید مایع داخل محفظه مرطوب کننده را هر ۲۴ ساعت تعویض کرد( ترجیحا ۲۴ ساعت)
نکته ی بسیار مهم در مورد اکسیژن درمانی و اصول آن؛ دقت از صحت مانومتر، فلومتر، لیوان مرطوب کننده، حجم اکسیژن سنترال بیمارستان، فشار مرکزی و … می باشد که گاها عدم توجه پزشک به این موارد اکسیژن درمانی مطلوب را تحت تاثیر قرار می دهد و نتیجه درمان را نامطلوب می کند.
هشدار
فراموش نکنیم: در برخی بیماران وابسته به اکسیژن که نیاز به
NIV, Mechanical Ventilation
و اکسیژن درمانی high dose و با Fio2 بالا دارند؛ اکسیژن تراپی:point_left: پایه و اساس درمان و مهمترین جز درمان می باشد.
نوشته ی دکتر حامد فرزانه